Beste broeders,
Muito Obrigado! Mille Grazie! Merci beaucoup! Muchas gracias! Baie Dankie! Mange Tak! Vielen Dank! Mèsi Anpil! Mile Maith Agat! आपका बहुत धन्यवाद! Dziękuję Bardzo! Grazzi ħafna! Thank you very much!
“Als het enige gebed dat je ooit in je hele leven zult zeggen ‘dankjewel’ is, dan zal dat genoeg zijn.” Meester ECKHART
Vanuit een viering van het leven na de dood ter nagedachtenis aan Jezus en de dood van paus Franciscus, die de sporen van zijn moedige leven heeft nagelaten, uit solidariteit met de vereniging van de spirituele familie van Sint Charles de Foucauld, die nu bijeen is in Tarres, Spanje (onze broeder Matthias Kiel vertegenwoordigt mij) en, in afwachting van het conclaaf in Rome en onze algemene vergadering in Buenos Aires, schrijf ik u deze laatste brief als uw dienende broeder in de Broederschap, de afgelopen zes jaar. Zes jaar geleden had ik me deze taak niet kunnen voorstellen. Ik kom uit een land dat lijkt op Nazareth, heel klein, onbeduidend, in de periferie van de wereld. De gedachte de algemeen verantwoordelijke te zijn, was op zijn minst overweldigend en beangstigend voor mij. Maar langzaam maar zeker heb ik door de jaren heen geleerd dat het niet om mij gaat, maar om God die mij gebruikt in mijn armoede en ondanks mij. Ik heb vele malen met Broeder Charles geworsteld met het gebed van overgave, terwijl ik de Broederschap in gebed vasthield totdat mijn hart was verzacht door al mijn illusies en angsten. Ik kon alleen maar terugkijken op de afgelopen zes jaar met diepe dankbaarheid voor al het onderwijs, de nederige momenten en de uitdagende momenten die me hebben gebracht waar ik nu ben als een universele broeder in wording, die Jezus van Nazareth volgt in de voetsporen van Broeder Charles.
Hartelijk dank voor het vertrouwen dat u mij en mijn team hebt gegeven in dit mandaat om de broederschappen wereldwijd te dienen en te bezielen, met al onze gaven en beperkingen. Onze onzekerheid om leiding te geven heeft ons ertoe aangezet om naar u te luisteren – naar uw realiteit en zorgen – via de online enquête. Daaruit hebben we geleerd dat onze kwetsbaarheid als broederschap ons ertoe aanzet om elkaar vastberaden op te zoeken en ons niet over te geven aan zelfredzaamheid, waarbij we proberen ons leven en onze bediening te leven als “lone rangers”. Onze kwetsbare staat is een nieuwe weg geworden naar het smeden van echte broederschappen waar iedereen elkaar viert, uitdaagt, luistert en afhankelijk is van de groei van elkaar. Bovenal, hartelijk dank voor uw individuele levensgetuigenis, uw moedige vuur en ijver voor God, de armen en de gemarginaliseerden, uw vastberadenheid om een broeder te zijn voor iedereen ter wille van Jezus en het Evangelie en uw toewijding om het broederlijk leven te leiden als diocesane priesters in de voetsporen van broeder Charles.
De authentieke vreugde die voortkomt uit Jezus’ opstanding zet ons allen samen op een nederige maar vreugdevolle pelgrimstocht als geestbroeders, geduldig maar moedig altijd op zoek naar wat ons hart voedt te midden van de overweldigende duisternis en verwarring van onze wereld, en nodigt ons uit om eerst te luisteren voordat we spreken, eerst te begrijpen voordat we oordelen, het Evangelie te verkondigen met ons leven, het gelaat van Jezus te zien in de armen, gehoor te geven aan de roep van Moeder Aarde en de uitdagingen van het leven tegemoet te treden met een hart gericht op de komst van het Koninkrijk in ons midden. Net als de apostelen heeft het zien van een leeg graf, met harten overweldigd door de verwarring, het geweld en de desillusie van de gebeurtenissen, hen verblind om de werkelijkheid te zien met een gevoel van reflectieve afstand, beschouwende verwondering en ontzag. Na de opstanding worden we niet gezonden om de wereld te betreden als overwinnaars en kleine messiassen die de zwakken negeren zodat de sterken kunnen controleren en domineren. Nee, wij worden geroepen als geliefden, broeders en vrienden om elke menselijke ervaring te waarderen als een plek van ontmoeting, om te luisteren naar de gemarginaliseerden, om de verachten te omarmen, om de sterken uit te dagen, en met geduld en hoop te wachten tot er nieuw leven ontluikt uit de goedheid van elk menselijk hart en uit elke menselijke ervaring.
In dit jubileumjaar worden we uitgenodigd om samen als pelgrims te hopen. Wijlen paus Franciscus gaf in zijn ochtendmeditatie van oktober 2013 twee contrasterende symbolen voor hoop: het anker en de weeën van de bevalling. Wanneer we verankerd zijn in “een kunstmatige lagune die we zelf hebben aangelegd… waar alles comfortabel en veilig is. Dat is geen hoop”. Het passende symbool voor hoop is juist dat van de bevalling. De hele schepping “steunt tot nu toe samen in barensnood; wij steunen innerlijk terwijl we wachten. We wachten.” Wachten op nieuw leven is authentieke hoop. Hoop is dan ook “intiem betrokken bij de dynamiek van het leven geven”, die vaak “onzichtbaar en verborgen blijft voor menselijke ogen”. Toch weten we dat de Geest rustig, zacht en geduldig aan het werk is. “De Geest werkt in ons. Hij werkt als een mosterdzaadje, dat klein is maar vol leven en kracht, totdat het uitgroeit tot een boom. Zo werkt de Geest.”
Moge de Geest, de Gever van Leven, onze kerk en wereld vandaag de dag op verrassende manieren blijven vernieuwen en mogen we het hart hebben om dat te zien, één ervaring tegelijk. Zijn weg zal altijd verborgen blijven achter het drama van onze tijd. We moeten innerlijk stil zijn om dat te zien. Dit is wat onze spirituele middelen van dagelijkse aanbidding, woestijndag, levensbeschouwing en dagelijkse meditatie ons hebben voorbereid.
Hier zijn enkele praktische details voor de afgevaardigden van onze wereldvergadering:
De organisatoren vragen ons om de kosten van $675/€625 contant te betalen.
Dat we een klein geschenk uit ons land meenemen om aan de broeders te geven.
Dat we Tino informeren over onze vluchtgegevens voor het ophalen van de luchthaven naar onze ontmoetingsplaats.
Broeders, hartelijk dank. Wilt u ons alstublieft in gebed dicht bij uw hart houden terwijl we in Buenos Aires bijeenkomen voor onze algemene vergadering? We zijn hier met u en voor u samen.
Met mijn broederlijke genegenheid,
Eric LOZADA
