Brief van het internationale team over de verspreiding van onze priesterfraterniteit IESUS CARITAS – september 2022

“Vaar in het diepe en werp je netten uit voor de vangst” Lk 5,4.

Dierbare broers,

BROEDER CHARLES HEILIGVERKLAARD!

De heiligverklaring in Rome op 15 mei werd een onvergetelijke ervaring voor allen die deze gebeurtenis mochten meemaken. Telkens weer kwam de bevestiging dat zijn heiligverklaring een groot geschenk is voor de hele spirituele familie Jezus Caritas. Meer nog, zijn leven, zijn spirituele ontwikkeling en zijn charisma zijn een gift niet alleen voor de spirituele familie maar voor de ganse Kerk. Het geschenk van zijn charisma veranderde of vergrootte niet door de heiligverklaring, maar kwam voor het voetlicht en kreeg een officiële erkenning door de Kerk.

We zijn ervan overtuigd dat een deelname aan een fraterniteit, het dienstwerk van de priester zeer goed kan ondersteunen en op een waardevolle manier beïnvloeden. Sommigen onder ons zouden misschien geen priester meer zijn indien ze geen confraters van de priesterfraterniteit hadden ontmoet.

ONS GESCHENK DELEN MET ANDEREN.

Deze overtuiging sterkt ons tot een nieuwe impuls om de priesterfraterniteit bekend te maken, vooral in de plaatsen en de landen waar geen fraterniteiten zijn. We willen de fraterniteit aanbieden als een manier om ons dienstwerk als priester te beleven: in nauw contact met confraters, door een levende omgang met de Schrift als één van de belangrijkste bronnen voor onze spirituele groei, door de contemplatieve dimensie van ons leven te bevorderen in de aanbidding, door woestijndagen, en door de nabijheid en de dienstbaarheid aan de armen in een eenvoudige levensstijl.

Daarvoor, beste broeders, vragen we u om na te denken, alleen en in groep, over de mogelijkheden die je ziet om het charisma van onze priesterfraterniteit te verspreiden. Zijn er regio’s in jouw land, in de buurlanden, waar we het charisma van de priesterfraterniteit kunnen aanbieden?

IN GEMEENSCHAP MET ONZE SPIRITUELE FAMILIE.

Aan de wieg van de priesterfraterniteiten stonden de kleine zusters en de kleine broeders. Hun manier om het evangelie te beleven was in die tijd zo nieuw dat ze meerdere priesters fascineerde. Deze priesters wilden geen religieuzen worden, maar diocesaan priester blijven; tegelijkertijd wilden ze iets van het charisma van Charles de Foucauld beleven. Zo ontstond in de vijftiger jaren de priesterfraterniteit in Frankrijk, met als eerste naam: Unio Sacerdotalis, later Jezus Caritas.

Deze uitweiding over het ontstaan van de fraterniteit kan van betekenis zijn voor vandaag. Want om een startpunt te vinden voor de verspreiding van de fraterniteit, is de aanwezigheid van de kleine zusters en kleine broeders één van de beste mogelijkheden. Voor ‘starters’ geldt als waardevol advies dat ze naar hen hun ‘voelsprieten’ uitsteken.

Op de ontmoeting van de verantwoordelijken van de verschillende takken van onze familie in Rome, bemerkten we nog iets anders: in veel landen zijn er andere takken van de geestelijke familie (vooral de lekefraterniteiten) maar geen priesterfraterniteiten.

Misschien kan een contactpunt de priesterfraterniteit bekend maken en priesters uitnodigen om deel te nemen aan een inleiding tot de spirituele middelen van de fraterniteit?

HOE GAAN WE TE WERK?

Drie aspecten lijken ons belangrijk.

1.- De fase van voorbereiding.

Onze eerste vraag is: vinden wij, vind ik het belangrijk dat priesters de priesterfraterniteit leren kennen en er deel van uitmaken? Waar deze motivatie er niet is, is het waarschijnlijk nutteloos om initiatieven te nemen. Deze overtuiging is niet het werk van één persoon, maar moet gedeeld worden met meerdere priesters, omdat “een missieproject” niet het werk is van één persoon, maar altijd van een (kleine) groep.

Een ander belangrijk punt is het op zoek gaan naar contacten en contactpunten. Dat is waarschijnlijk één van de moeilijkste aspecten: hoe een groepje priesters vinden die zich engageren om enkele dagen anderen kennis te laten maken met Charles de Foucauld. We bidden om een positief resultaat. We zijn ervan overtuigd dat in het bijzonder de oudere priesters in ons midden gelukkig zullen zijn om dit biddend dienstwerk op te nemen.

2.- De uitwerking.

Een geschikte weg lijkt ons een ‘week met de h. Charles de Foucauld’. Twee focussen zijn er tijdens deze week: een voorstelling van de levensschets van Charles de Foucauld; een voorstelling van de priesterfraterniteiten met hun middelen tot spirituele groei. Het zijn dagen ingebed in een sfeer van gebed, fraterniteit, vreugde en dienstbaarheid.

3.- De follow-up

Net zoals ieder plantje zorg en voeding vraagt, zo is het met een nieuwe fraterniteit. Er is begeleiding nodig om te leren op eigen benen te staan. Daartoe is contact met en integratie met de nationale verantwoordelijken(nationale werking) en het internationale team/internationale contacten belangrijk, maar daarenboven contact en uitwisseling met ervaren priesters. De concrete vormen van ‘mentorship’ kunnen heel verscheiden zijn al naar gelang de omstandigheden en de mensen. Het lijkt ons wenselijk van in het begin een dergelijke begeleiding voor te stellen en te plannen.

Broeders, we weten allen dat pogingen niet gemakkelijk zijn. Maar het is belangrijk en het lijkt ons nu een gunstige tijd om het te doen. We doen een dringende oproep om sommige initiatieven te nemen.

In het bijzonder vragen we de nationale en continentale verantwoordelijken om van deze brief een prioriteit te maken, ook in jullie eerstkomende algemene vergadering. We vragen jullie: hou ons op de hoogte van de stappen die je onderneemt. Misschien kunnen we jou ondersteunen of bemoedigen.

We wensen jullie veel moed en vertrouwen in jullie dienstwerk als priester.

Het internationale team: Eric, Honoré, Fernando, Tony en Matthias.

PDF: Vaar in het diepe en werp je netten uit voor de vangst

 

De Levensherziening, school voor fraterniteit. Manuel POZO OLLER

Document van de Priesterfraterniteit
Iesus Caritas, Spanje
Galapagar, Madrid, augustus, 2022

I Wat zegt het Directorium?

“Het is vooral in de Levensherziening dat de fraterniteit haar functie van levensregel uitoefent. Er wordt veel gesproken over ‘Levensherziening’, maar het gaat om verschillende realiteiten: verschillende uitwisselingen, evangelische studies, herziening van het apostolisch leven. Voor ons, in de Fraterniteit, is de Levensherziening een daad van gemeenschappelijk geloof, waarin wij gebeurtenissen, zorgen, hoop en teleurstelling delen, een gemeenschappelijke lezing van het leven om de oproepen van de Heer te ontdekken (…)

De Levensherziening is vooral een contemplatieve kijk op de werking van de Heilige Geest in ons leven. Tegelijkertijd is het het middel tot een blijvende bekering, dat ook het beste in ieder van ons moet bereiken, altijd beschikbaar zijn voor de roepstemmen van de Heer, juist daar waar we ze niet verwachten, waar we Hem tot nu toe niet gezien of gehoord hadden. De terugblik op het leven helpt ons de Heer te ontdekken die altijd groter is, altijd anders en zelfs onthutsend voor ons is.
Er is een eenheid van proces tussen de Herziening van het Leven (LH) en de andere middelen van de Fraterniteit. De Levensherziening wordt het best voorbereid in de woestijn, altijd in gebed en, indien mogelijk, schriftelijk. Het is beter ze niet te doen dan ze te improviseren. Het veronderstelt een klimaat van gebed, van luisteren naar het Woord van God, van aandacht voor elkaar. Je hoeft niet bang te zijn voor momenten van stilte. Wij moeten de moed hebben om elkaar te bevragen, voorzichtig maar openhartig, zonder angst voor spanningen en mogelijke confrontaties. Valse vriendschap is de dood van ware levensbeschouwingen en dus van de fraterniteit.
Het uitvoeren van een levensbalans impliceert een engagement van iedereen om de gesprekken samen te voeren. Ieder moet zich verantwoordelijk voelen voor en solidair zijn met de anderen.
Een authentieke levensbeschouwing kan ons kennis laten maken met het mysterie van Christus’ dood en verrijzenis die in ons werkzaam zijn. En, soms, zal het ons leiden naar het sacrament van verzoening.

II De LH opvatten als een school van luisteren, onderscheiden en broederlijkheid

Samen met aanbidding, is dit het sterke punt van de retraite. Het doel ervan is ons te helpen een contemplatieve visie te krijgen op het leven, op de werkelijkheid. Om het leven te leren zien door de ogen van God.
Het is niet alleen maar een techniek voor broederlijke- of groepsbijeenkomsten. Probeer tot een contemplatief hart te komen.
Het is geen biecht of geestelijke leiding. Geen hulpmiddel om te begrijpen of te interpreteren.
Het betreft:
1. Een manier om de aanwezigheid van de Heilige Geest in ons leven te zoeken, in gesprek met onze broeders en zusters, zodat zij ons vanuit hun zoektocht kunnen helpen Gods wil te vinden. Het is geen vraag om advies, maar samen onderscheidingen maken. De LH wordt voorbereid in aanbidding en stilte.
2. Een manier om het Evangelie te lezen in het leven van mensen, en een manier om het Evangelie te lezen in de Kerk. Leer de bewegingen lezen van de Geest in de feiten, en als groep.
3. Een ontmoeting met Jezus vandaag, een Jezus die leeft in de realiteit van de wereld en in de mensen van vandaag.
4. Een vraag over mijn manier van zijn en leven, door wat anderen ervaren.
5. Een broederlijke deelname aan het leven van de broeders.
Hoe verloopt de voorbereiding?
De LH wordt voorbereid in aanbidding en stilte. Een tijd van stilte waarin de realiteit van het leven en aanbidding door elkaar lopen.

III Het broederlijk leven en de LevensHerziening

In de Fraterniteit moet de LH ook gaan over het delen van hoe het terugblikken op het leven ons brengt bij de intuïties van Charles de Foucauld en de Fraterniteit: aanbidding, het Evangelie, de zorg voor de armen en het broeder-zijn, zoals Jezus.

* De theologische grondslag ervan is de Bijbelse ervaring die de Heer deelt met zijn volk en met hen die zijn eigen geschiedenis vormen, waardoor de geschiedenis van ieder van ons tot heilsgeschiedenis wordt. Deze contemplatieve blik zal ons helpen om de dubbele blik op elke situatie te leren zien. Er is een eerste aspect dat we zien, en op de achtergrond ervan is er de aanraking van God.

* Het is niet alleen het materiaal waarnaar wij contemplatief kijken, het is ook het middel tot een blijvende bekering. Elke keer als we naar de campingcar gaan, gaan we in een houding van bekering, klaar om te zien welk deel van ons moet veranderen, welk deel van anderen moet veranderen, om hen te helpen de juiste weg te lezen.
* Samen de LH beleven is een enorme ervaring van God mogen beleven. Door de situaties die we in de LH voorstellen, speuren we naar Gods voorzienigheid en zijn vriendschap.

* Daarom zal LH soms dankzegging uitlokken. Op andere momenten zal het een verzoek om vergeving uitlokken, of een verzoek om hulp om te realiseren datgene waarvan we ons bewust werden.

* Woorden zijn net zo belangrijk als stiltes. Rustig aan. Er zijn interessante stiltes, bij onszelf of in de groep, om te leren respecteren, te verinnerlijken, om hulp te vragen, om binnen te laten wat we horen. Wij moeten het ritme respecteren dat serieuze communicatie van ons verlangt.

Manuel POZO OLLER, Spaanse fraterniteit

PDF: De Levensherziening, school voor fraterniteit. Manuel POZO OLLER nl