„Albowiem dziecię nam się narodziło… i będzie nazwane imię Jego: Cudowny Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Odwieczny, Książę Pokoju” (por. Izajasz 9,6)
Drodzy bracia,
W tym okresie Adwentu, przygotowując nasze serca, umysły i życie na przyjęcie Dzieciątka Jezus w Boże Narodzenie, piszę do Was ten krótki list.
To Boże Narodzenie Jezusa, święto radości, nadziei i światła!
Spójrzmy na szopkę! Co widzimy? Prostą scenę, ale pełną znaczenia: żłóbek z leżącym w nim Dzieciątkiem Jezus; Maryję i Józefa podziwiających i opiekujących się Dzieciątkiem Jezus z wielką miłością, ale jednocześnie zachowujących w sercach to, co widzieli, słyszeli, a nawet to, czego nie rozumieli; aniołów śpiewających, chwalących Boga i ogłaszających obecność Dzieciątka Jezus pośród nas; w tej radości widzimy również ubogich pasterzy i Mędrców, a wraz z nimi zwierzęta, gwiazdy i całą przyrodę z jej bujnością życia, ale ukrytą.
W tej pięknej scenie pieśni i radości jest coś, o czym się nie mówi, a jednak jest: istnieje wymiana między niebem a ziemią. To wielkość tajemnicy Boga-Miłości, który wcielił się, stając się małym i pokornym, w prostocie, jaką żyją ubodzy, którzy znajdują się w najniższych miejscach.
Betlejemska żłóbka była początkiem bliskości z najprostszymi i najbardziej zmarginalizowanymi. Grota na obrzeżach Betlejem, pośród ubogich, była miejscem, w którym Syn Boży zechciał się narodzić. I tam objawia, że nikt nie jest wykluczony z Jego miłości i łaski.
Wszyscy jesteśmy zaproszeni do kontemplacji, medytacji i modlitwy nad tą tajemnicą. Brat Karola z pewnością, pośród ciszy, pracy i codziennych zajęć, odnalazł w życiu Jezusa z żłóbka prawdziwą drogę służby, naśladowania i świętości. Od chwili narodzin Jego Ukochany Jezus utożsamiał się z biednymi i cierpiącymi, a On, Brat Karola, czynił wszystko, co możliwe, aby Go naśladować.
Bracia, Betlejem jest tutaj, gdzie obecnie żyjemy: w naszych parafiach; w naszych celebracjach liturgicznych, w różnorodnych pracach duszpasterskich, w których uczestniczymy; w rzeszach migrantów, którzy opuszczają swój kraj, zostawiając wszystko za sobą, szukając miejsca, by żyć z godnością; w ofiarach wojen sponsorowanych przez władzę i chciwość; w masakrze narodów dokonywanej przez ideologie śmierci.
To światło, które zajaśniało w żłobie w Betlejem, świeci nadal dzisiaj w walce o wykorzenienie tych sytuacji śmierci: głodu na świecie; w obronie praw człowieka, promowaniu sprawiedliwości, odpowiedzialności w trosce o marginalizowanych i uciskanych, w walce z systemami, które utrwalają niesprawiedliwość.
Drodzy bracia, świętując narodziny Dzieciątka Bożego, naszego Umiłowanego, pragnę, aby królowało w naszych sercach, w naszych myślach i inspirowało nas do bycia narzędziami pokoju i dobra w nadchodzącym nowym roku.
Zainspirowany świętym Karola de Foucauld, w imieniu swoim i całego międzynarodowego zespołu życzę wszystkim Wesołych i Świętych Świąt Bożego Narodzenia oraz błogosławionego Nowego Roku 2026.
Pe. Carlos Roberto dos Santos
Brat Miedzynarodowy